Metropolitan Methodios' Paschal Message - Easter 2019

Paschal Message - Easter 2019

Once more, we stand before Christ’s tomb. Darkness covers everything, both around us and inside us. Yet, as God’s words “let there be light” brought the entire creation into being out of nothing, so our Savior, who is the Word (the Logos) of God, rises at this hour out of this darkness, setting the world ablaze by the unwaning light of His resurrection, igniting our souls with the fire of His life.

In his catechetical oration St. John Chrysostom declares, “Let no one grieve over their sins, for forgiveness has dawned from the tomb.” He assures us that forgiveness is offered to everyone without exception. “For the Lord receives the last, even as the first...the poor and the rich, the temperate as well as the immoderate, those who fasted and those who did not...”

Christ’s forgiveness is given unconditionally “in all and for all.” This is the radical message that the Church proclaims to everyone and always, especially on this Easter night.

It would seem, however, that today Christ’s forgiveness is NOT accepted. Ours is a society that takes pride in having liberated us from such outmoded ideas as “sin” and “forgiveness,” even though our so-called progress has done nothing more than turn yesterday’s sins into today’s virtues. As for the virtues of the past—charity and chastity, the sanctity of human life from conception to death—our culture of tolerance cannot tolerate these virtues any longer. We claim to promote individual rights, even though the individual becomes a mere token in the service of an ideology.

Everywhere today we see people come forward to speak (as they say) their truth, as if they were the truth. For a Christian though, it is only Jesus Christ who tonight rises from the dead that is “the way, the truth, and the life” (John 14:6). No-one wishes any longer to be forgiven. No-one believes that there is anything to be forgiven for: mistakes in the book of life are not corrected by their authors, either because they don’t believe there are any mistakes, or worse—because they wish them to remain uncorrected.

If the Church continues to be persecuted, it is because this message of radical forgiveness contradicts today’s illusion of a man who has no need of salvation because he has made himself his own savior. Not so with us. We are aware of our faults and failures and we confess our sins. That is why our hearts leap of joy as we receive Christ’s unwaning light. We are the people as the Prophet Isaiah declares, “who sit in darkness and live in the land of death” (cf. Matthew 4:16) and that to us “a great light” has been given. Come then, “receive the light of the unwaning light.” Let us advance fearlessly into the world, armed with the radiant light that emanates from the life-giving tomb. May its glow penetrate the darkness. May it ignite every human life.

With Archpastoral Love in the Risen Lord,

+ M E T H O D I O S

Metropolitan of Boston

Άγιον Πάσχα 2019

Για ακόμη μια φορά στεκόμαστε την νύχτα αυτή έμπροσθεν του ζωοφόρου Τάφου. Σκοτάδι καλύπτει τα πάντα, γύρω μας και μέσα μας. Όπως, όμως, ο λόγος του Θεού “γενηθήτω φῶς” δημιούργησε εκ του μηδενός ολόκληρη την κτίση, έτσι και ο Υιός και Λόγος του Θεού εγείρεται εκ του σκότους την ώρα ταύτη, ώστε να καταυγάσει με το ανέσπερο φως της Αναστάσεώς Του όλον τον κόσμο και να αναζωπυρώσει τις ψυχές μας με το φως της ζωής Του. “Μηδεὶς ὀδυρέσθω πταίσματα, συγγνώμη γὰρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε.”

Η συγγνώμη αυτή την οποίαν επαγγέλλεται ο Κατηχητήριος Λόγος του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου προσφέρεται αδιακρίτως σε όλους και στον καθέναν από μας. “Ὁ Δεσπότης δέχεται τὸν ἔσχατον καθάπερ καὶ τὸν πρῶτον…” δέχεται τους πλούσιους καθώς και τους πένητες, τους εγκρατεὶς καθώς και τους ράθυμους, τους νηστεύσαντες καθώς και τους μὴ νηστεύσαντες. Η συγγνώμη του Χριστού δίδεται απροϋποθέτως “κατὰ πάντα καὶ διὰ πάντα.” Τούτο υπήρξε πάντοτε το ριζοσπαστικό μήνυμα το οποίο η Εκκλησία κήρυξε παντού και προς όλους, ιδιαιτέρως απόψε κατά την αγρυπνία της Αναστάσεως.

Γίνεται, όμως, σήμερα η συγγνώμη που προσφέρει ο Χριστός αποδεκτή ή είναι αυτή μια συγγνώμη την οποία ο κόσμος σήμερα αρνείται να συγχωρέσει; Η κοινωνία μας υπερηφανεύεται για την πρόοδό της έχοντας δήθεν απελευθερωθεί από τέτοιες ξεπερασμένες ιδέες όπως η αμαρτία και η συγγνώμη, όμως στην πραγματικότητα δεν πέτυχε τίποτα περισσότερο από το να μετατρέψει τις χθεσινές αμαρτίες στις σημερινές αρετές. Όσο για τις αρετές του παρελθόντος, όπως η αγάπη και η εγκράτεια, η ιερότητα της ανθρώπινης ζωής από την γέννηση μέχρι τον θάνατο, τούτες η κουλτούρα της ανεκτικότητας δεν μπορεί να της ανεχθεί. Καυχόμαστε για την προώθηση των ατομικών δικαιωμάτων, παραβλέποντας πως το ανθρώπινο πρόσωπο υποδουλώνεται στην υπηρεσία της ιδεολογίας. Βλέπουμε σήμερα άτομα που διατείνονται πως εκφράζουν την δική τους αλήθεια ωσάν να ήταν η αλήθεια. Για τον χριστιανό, όμως, μόνον εκείνος που εγείρεται απόψε εκ του μνημείου είναι “ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή” (Ιω. 14:6). Ουδείς εκζητεί πια την συγχώρεση διότι ουδείς θεωρεί πως διέπραξε κάτι άξιο συγνώμης. Λάθη στο βιβλίο της ζωής αρνούνται να διορθωθούν, είτε διότι κανείς δεν πιστεύει πια πως είναι λανθασμένος είτε, ακόμα χειρότερα, διότι προτιμούν να παραμείνουν λάθος ώστε να αποδείξουν πως ο δημιουργός τους ήταν αρκετά ικανός!

Εάν η Εκκλησία βρίσκεται και πάλι υπό διωγμό, τούτο είναι γιατί το μήνυμα της συγγνώμης αντιστρατεύεται την ψευδαίσθηση του σημερινού ανθρώπου που θεωρεί πως δεν έχει ανάγκη σωτηρίας διότι έκανε τον εαυτό του σωτήρα του. Αντιθέτως, εμείς γνωρίζουμε τα λάθη μας και ομολογούμε τις αμαρτίες μας. Και για αυτό η χαρά μας είναι πεπληρωμένη απόψε καθώς λαμβάνουμε το ανέσπερο φως του Κυρίου, διότι γνωρίζουμε πως είμαστε “ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει” και “ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου” και σε μας εδώθη “φῶς μέγα” (Μθ. 4:16). Δεύτε, λοιπόν, “λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός.” Ας πορευθούμε στον κόσμο άφοβα οπλισμένοι με το λαμπρό φως που ανατέλλει από τον ζωηφόρο τάφο. Είθε η φλόγα του να διαλύσει το σκότος και να φωτίσει κάθε ανθρώπινη ζωή.

Διάπυρος ευχέτης εν Χριστώ Αναστάντι,

Ο Βοστώνης + Μ Ε Θ Ο Δ Ι Ο Σ