Metropolitan Methodios' Christmas Reflection

Click Here to View Original PDF

Click here to listen to the reflection

         We live in a world of constant turmoil, of financial crisis, of poverty and unemployment, of disillusionment and uncertainty, of confusion and unrest, of pain and suffering. War rages in that part of the world where Christianity flourished for centuries but now is inhabited by only a handful of faithful. Thousands of refugees continue to flee their homelands for far-away countries that are not always welcoming. On a daily basis, we are inundated with news of one crisis after another, of one suicide bomber after another. It is to such a world that the newborn Savior comes this Christmas to bring “Peace on Earth and goodwill among men.”

          Christ comes into the world to reconcile man with his Creator, “to lead us up to heaven and grant us his Kingdom which is to come” (Prayer of the Anaphora). He comes in an age of unbridled consumerism --- in an age of plenty --- where poor and abandoned brethren suffer and die of hunger and thirst, victimized by our indifference. He comes this Christmas to free those enslaved by tyrants. He comes to console those exploited and stripped of their dignity. He comes to heal the wounds of victims of racial and religious hatred and those victimized by all forms of intolerance and discrimination.

          It is to such a world that the King of Kings and Lord of Lords comes. The Son of God lowers himself – He stoops down to our limitations, to our weak and sinful states. St. Paul writes, “though he was in the form of God he did not count equality with God a thing to be grasped, but emptied himself, taking the form of a servant being born in the likeness of men.” (Philippians 2:6-7.) He lays in a manger so that we may understand that the power of God appears in our midst without any of the trappings of what we define as power and might.

          The infant Savior comes this Christmas to re-ignite our souls. To instill in our hearts the same joy and hope felt by the Magi and the Shepherds that “Silent and Holy Night” in Bethlehem. He invites us to cultivate the virtues of humility and simplicity, of self-sacrifice and love. He comes to encourage us to be more aware of, and sensitive to, our neighbors. Not just those who live in our neighborhoods. Not just Christians of Orthodox faith, but men and women of ALL faiths. Not just those whom we know, but especially those whom we know as “NONES.”

          Brethren,

          The feast of the Nativity of the Lord who “emptied Himself taking the form of a servant” is an opportunity for us to be more humble. To be more sensitive to the needs of the poor and of the sick, of orphans and of strangers, of the homeless and hungry.  The Son of Almighty God chose humility to reveal to us who He is. He was born in humility. He lived in humility. He humbled Himself even unto death. It is only in humility that we can comprehend the meaning of His Birth.

I pray that our hearts be transfigured into mangers of humility worthy to become the birthplace of the Incarnate Lord. May His presence radiate in our lives every day of the New Year 2017.

                                    
                                                Metropolitan Methodios of Boston

December 2016

Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα

Click Here to View the Original PDF

Ζούμε σε έναν κόσμο συνεχούς αναταραχής, οικονομικής κρίσεως, φτώχειας και ανεργίας, απογοήτευσης και ανασφάλειας, σύγχυσης και αταξίας, πόνου και αγωνίας. Εκεί που ο Χριστιανισμός άνθισε για αιώνες, ο πόλεμος άφησε μια χούφτα πιστών. Χιλιάδες προσφύγων εγκαταλείπουν τις πατρογονικές εστίες τους για μακρινές και ενίοτε αφιλόξενες χώρες. Καθημερινώς μας πλημμυρίζουν νέα μιας ακόμα αναταραχής, μιας ακόμα επίθεσης αυτοκτονίας. Σε έναν τέτοιον κόσμο έρχεται ο νεογέννητος Σωτήρας για να φέρει «ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.»

Έρχεται ο Χριστός στον κόσμο για να συμφιλιώσει τον άνθρωπο με τον Δημιουργό του, «ἕως ἡμᾶς εἰς τὸν οὐρανὸν ἀνήγαγεν καὶ τὴν βασιλείαν Του ἐχαρίσω τὴν μέλλουσαν» (Ευχή της Αναφοράς). Έρχεται σε μία εποχή αχαλίνωτου καταναλωτισμού, μια εποχή πληθωριστική, όπου όμως οι φτωχοί και εγκαταλελειμμένοι αδελφοί μας, θύματα της αδιαφορίας μας, υποφέρουν και πεθαίνουν από την πείνα και την δίψα. Έρχεται τα φετινά Χριστούγεννα για να απελευθερώσει τους σκλάβους της τυραννίας. Έρχεται για να παρηγορήσει όσους η εκμετάλλευση άφησε δίχως αξιοπρέπεια. Έρχεται για να θεραπεύσει τις πληγές των θυμάτων του ρατσιστικού και θρησκευτικού μίσους και όσων έπεσαν θύματα κάθε μορφής αδιαλλαξίας και διακρίσεων.

Σε έναν τέτοιον κόσμον έρχεται ο Βασιλεύς των Βασιλευόντων και Κύριος των Κυριευόντων. Ο Υιός του Θεού ταπεινώνει τον εαυτόν Του, συγκατανεύει στα δικά μας όρια, στην δική μας αδύναμη και αμαρτωλή φύση. Ο Απόστολος Παύλος γράφει: «ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, ἀλλ' ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος» (Φιλιππησίους, 2:6-7). Καταδέχεται να γεννηθεί σε μία φάτνη ώστε να συνειδητοποιήσουμε πως η δύναμη του Θεού δεν αποκαλύπτεται μέσα από εκείνα τα σημεία που εμείς αντιλαμβανόμαστε ως δύναμη και ισχύ.

Τούτα τα Χριστούγεννα έρχεται ο Σωτήρας για να ξαναζεστάνει τις ψυχές μας, για να ζωντανέψει στις καρδιές μας την ίδια χαρά και ελπίδα που αισθάνθηκαν οι Μάγοι και οι Ποιμένες εκείνη τη σιωπηλή και αγία νύχτα στην Βηθλεέμ. Μας προσκαλεί να καλλιεργήσουμε τις αρετές της ταπείνωσης και της απλότητος, της αυτοθυσίας και της αγάπης. Μας παροτρύνει να δείξουμε μεγαλύτερη ευαισθησία και ευσυνειδησία στον πλησίον μας—ὀχι μόνον στον γείτονά μας, όχι μόνον στους Ορθοδόξους αδελφούς μας, αλλά προς κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτου πίστεως. Όχι μόνον προς όσους γνωρίζουμε, αλλά ιδιαιτέρως προς αυτούς που γνωρίζουμε ως θρησκευτικά αδιάφορους.

Αδελφοί μου,

Η εορτή της κατά Σάρκα γεννήσεως του Κυρίου μας ο οποίος «ἐκένωσε ἑαυτὸν μορφὴν δούλου λαβών,» είναι μια ευκαιρία για μας να ασκηθούμε στην ταπείνωση, να ευαισθητοποιηθούμε στις ανάγκες των πτωχών και των ασθενών, των ορφανών και των ξένων, των αστέγων και των πεινασμένων. Ο Υιός του παντοδύναμου Θεού επέλεξε την ταπείνωση προκειμένου να μας αποκαλύψει τον Εαυτόν Του. Η γέννησή Του ήταν ταπεινή. Η ζωή Του υπήρξε ταπεινή. «Ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν μέχρι θανάτου» (Φιλιππησίους, 2:8). Μόνον μέσα από την ταπείνωση θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε το νόημα της γέννησής Του.

Εύχομαι οι καρδιές μας να μεταμορφωθούν σε ταπεινές φάτνες, άξιες να γίνουν ο τόπος που θα υποδεχθεί την γέννηση του Σαρκωθέντος Κυρίου. Είθε η παρουσία Του να λάμπει στις ζωές μας κάθε μέρα του Νέου Έτους 2017.

                                                Ο Βοστώνης Μεθόδιος

Δεκέμβριος 2016